Sıkıntı,stres yedi bitirdi
Çıkılmaz dar sokaktayım
Sanki bir kapana sıkıştım,çıkamıyorum
Geçim zorluğu,sıkıntı ruhumu boğdu
Bir o yana bir bu yana koşuşturmaca canımı aldı
Maddiyat çilesi sardı benliğimi
Çıkılmaz bir çukura girdim
Bocalıyorum çözüm yolu arıyorum,kendimi yine mutlu edecek bir yön buluyorum
Zorda kalmak ne zor
Çare bulacak kimsen yok
Mücadele edeceksin kendin tek başına seni savunan kişi yok
Paran varsa mutlusun
Paran yoksa kimsesiz öksüz çocuksun
Neden yaşam hep para
Başka mutluluk yok mu dünyada
Çok şey var ama ekonomik sıkıntılar insanları mutsuz ediyor
Para para canımı yedin
Para para beni sevdiklerimden soğutdun
Para para kaybetdim insanlara saygımı
Güçlü olmaya karar verdim hayatda
Para para insanların mutsuz mezarı
Kayıt Tarihi : 28.6.2007 11:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülçin Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/28/sikinti-41.jpg)
para para para
kalemine sağlık.
kutlarım
saygı ve sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (2)