har içinde nar
karanlığın süzme yoğunluğunda ölüm
dünya ağlamaklı zamanların ön versiyonu
terk ettiğimiz insanlığımızın kalıbına hiçbir şey sığmıyor
yaşamak yaşlı yüreğimizde sendeleyen eteği kırpık rüzgâr
ne yana estirsek orası uçurum
ne yana dönsek orası mahşer
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta