kim boğulmadı ki denizlerinde,
biriken gözyaşı yağmurlarında..
kim tutunmadı ki dalgalarında
çırpınan kuş kanadına..
kim damlamadı ki yüreklerde
taşan kan çanağına..
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
ey özlem..
sıkılmaktan yorulan yumruğumdasın.
en şiddetli duvar çatlamalarında..
kırılınca atılan
camdan yapılmış aynalarda.. **
çok güzel anlatım...yalnızlığın, hayatın adımlarının, benliğin ifadesi...
tebrikler şairimize:)
tekrar okudum...
özlem...ruhun anlamında...//benliğin özünde..//
sevgi olduğu müddetçe...
selamlar...
özlem, özlemek bir yalnızlık ifadesi gibi gelir ama özlem bir varlık ifadesidir... yağmurlarla kıyaslanabilir toprakla da kıyaslana bilir... ama sıkılmaktan yorulan yumruğumdasın demek bana göre, sıkılmış el yani yumruk kalp büyüklüğündedir ve sıktıkça bıraktıkça atar...yaşam bulur...
her okuyanın yorumu farklıdır elbet, bu şiirin güzelliğini de ortaya koyar...naçizane..
kutlarım güzel şiir...
Şiirin tümü güzel.......finali çok sevdim...özlemler gerçekleşmeyince, kurşun kalemle yazılıp silinmiş gibi oluyor ve kalpte yaşamaya devam ediyor.....kutluyorum tüm yüreğimle ve tam puanımla.........Saniye Sarsılmaz
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta