...Şikayetname 21 / Bin Mürg...

(hoyratlık ülkesini kuşkuyla yoklayan
kalû- belâdan beri muhalif ehven-i şer’e;
bin duayla giyinip sözün son hırkasını
aşkın zalim kuyusunda demlendi şair…)

kokusundan tanırdı beyaz ölüleri

kırk yürekli
kırk yiğitler dergâhından
süzülüp ak memelere
iki nüfuslu kentin pasavansız yolcusu
yetim kalmış kum tanesine
şikâyetlendi gizlice

seninle bilendik ey!
seninle belledik hangi ağır göçten kaldığımızı
pas tutmamış asil künyenle
dili çekilmiş mezarlarda
hangi çılgın arzunun yatalak mahreminden

ki acılar kürsüsünden vaaz ettin hep
ki cinnetimizdin
ki cennetimizdin sen

bin sabırla geçtik semaha
neresine dokunduysak bir sabinin
esmer bin ağıt düştü gökten
döşümüzde mızraklarla
kaleler böyle indi
otağlar kuruldu sayrılığı nüksetmiş divanına
yıllanmış bin âhın mirası durdukça sırtımızda

böyle gitti atlılar
bin atlı daha var lâkin
evrenin sonsuz yolunda

şimdi
ikiye böl beni

bir yarı ele güne
bir yarı kendime

“ol” de ki düşeyim bin mürg’ün kanadından

(30 Eylül 2006)
('ŞİKÂYETNAME', Hayal Yay. Temmuz 2010, Sayfa 96)