kırmızı güllerin nerede kelebek
altına özenen sarı tozların
kozanın sonu kaçınılmaz uçuştur bilirsin
kaderinse akşam vakti tükenen kızıl şafak
ağlayan ilk pırpır değilsin üstelik
kimin ömrü uzun ki
tırtılın şarkısını dinlerim
kâh yaralı kaplan
kâh rüzgârla konuşan
dağılmasa kanatlar
kim bilir
kelebekler de yaşar belki
şair dediğin ne ki
düşle gerçeğin kesiştiği yerde
esintiye fısıldayan yorgun sesi
kelebek sarısından üflenen nefesiyle
yarınlara dokunan bir pırpır
faydasız küçük ölümlü
kozalar korumaz adamı
kuru dallara takılmasın şikâyetin
kaybolmasın avazın kıraç boşlukta
cennet bir bahçede yaşamla kol kola
ölümsüzlüğü aramalısın
unutma sen
sözün kanayan yarası
gözüpek
şiire ağlayansın
ağla kelebek
ağla!
(18 Kasım 2004)
('ŞİKÂYETNAME', Hayal Yay. Temmuz 2010, Sayfa 42)
Kayıt Tarihi : 18.11.2004 17:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

çok beğendim,tebrikler..
hüsamettin GÜNAÇTI
sözün kanayan yarası
gözü pek
şiire ağlayansın'
Kelebekler de ağlar...
Sizi seviyorum hocam.
Kutluyorum...
Bir hafta ağlar kelebek dediği şiirin..
Şiir de güzeldi çok..!
Tebrik ve sevgilerimimle
TÜM YORUMLAR (6)