Şikayet Kutusu Şiiri - İlker Öksüz

Oldum olası sevmemişimdir hastaneleri
Sevene de pek rastladığım söylenemez.
Ama doktor amcaları çocukluğumda severdim.
Ta ki o karanlık güne dek.
Yine çocukluğum canlanıyor gözümde.
O hayallerimi yıkan hastane koridorları.
Merhaba doktor amca, nasılsınız?
Çevirdi yüzüme yüzünü, gözlerime bakmadan
Pek asil duruyordu, suratsızdı.
"Şikayetin nedir?" diye sordu bana.
Söyleyemedim.
Küçükken de sevmezdim şikayet etmeyi.
Neden küçük bir çocuğu şikayete teşvik ettin ki şimdi?
Cidden ispiyoncu gibi mi görünüyorum doktor amca?
Oysa ben öksürüğüm için gelmiştim buraya.
Ne arkadaşlarımı, ne öğretmenimi
Ne de ailemi sana şikayet edecektim.
Bunca yıl neden okudun ha doktor amca?
Şikayet kutusu olmak için mi?
Artık muayene olabilmek için dilekçe mi yazacağız?
Ya da dilekçe yazmak için hasta mı olmamız gerekecek?
Cevap versene doktor amca, ne karalıyorsun!
Elime bir kağıt verdi, cevabı oraya yazmış.
Garip garip şekillerde ne yazıyor acaba?
Şimdi bunu okumak için eczaneye gitmem gerek.
Küçük yaşta aldığım en büyük ders bu.
Hayırlı işler doktor amca.
Bürokrasi zor iş.