Şikayet etmeden Şiiri - İlyas Kaplan

heyecanlı yürüyüşler
derin fısıltılar
mahcup çağırışlar
içten seslenişler
sıcacık heyecan
çocukça sevinç çığlıkları

ardı sıra dalmış bakışlar
şehrin kıyısında kumdan kale yapmalar
ve anlam dolu bir sürü sessizlik

bir şey uçup gitti sanki elimizden
o göğüne gitti
biz mahzun kaldık
sonsuzluğun göğüne uzanan dallarımızı sallayıp durdu
kök saldığımız dünya toprağında
yitirdik gönlümüzü

dudağımızda aziz bir misafir gibi ağırladığımız
dualarımızın çağıltısı
ta ki içimizi bir arza-ı hal heyecanıyla
göğe yağdıralım
yerden göğe yağan yağmur olsun kelimeler
telaşlı koşturmalardan
kalbimizin gündemini kıyama kaldıralım
ta ki beş vaktin başucuna
aşkla şevkle bırakalım sedalarımızı

her şey,
bizim için bir tefekkür vesilesi olsun
gözleri nemlenen
yamaçta gördüğü yalnız sarıçiçekle dertleşen
hastalığını ve sancısını, hapsini
ve hasretini, gurbetini ve sürgününü bile
tefekkürün teknesinde yoğuralım
şikayet etmeden, ümit ile
iddiacı olmadan
inceden söyleyelim sözümüzü

bir cephe oluşturmadan
herkese açık, her kesimi kucaklayan
duru bir söylemi seslendirelim
elimizde bir meşale ışıltısı var olsun
nurunu gösterelim göğün uzaklarının

yıldızların dökülüşü gibi
dökülsün şiirler dudaklarımızdan
yağmurun indirilişi gibi
incitmesiz eğilelim gönül hizasına

hatırlayalım
meğer ne çok emek vermişler
yetiştirmişler bizi
içimize sıcacık heyecanlar dökmüşler
toprağımıza tohumlar gömmüşler usulca
gönlümüze mütebessimi
fikir işçilerinin emeğini nakşetmişler
ne çok.

redfer