Lapa, lapa karların yağdığı bir gün idi;
Bembeyazdı sokaklar… Saçaklardan buz indi…
On bir- on iki yaşı… Oturmuş bir köşeye;
Yırtık, sökük mintanı… Onda yer yok neşeye…
Yakasına sımsıkı sarılmış gömleğinin;
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta