Hazan mevsiminin ilk günleri, gittikçe usul usul havalarda değişim kendini göstermeye başlıyor. Özellikle geceleri daha serin ve sessizleşmekte. Ağaçlardaki yapraklar doğal döngüleri içinde sarıya durmaya hazırlanıyor. Hazan rüzgarları sarı acımtırak hüzün dolu şarkılar, şiirler daha bir hüzünlü söyleniyor, yaşamın bütün tınılarında bir yalnızlık, bir çıplaklık var, ağaç dalları gibi, biten aşklar gibi... Doğada yaprak dökümü var, tüm ayrılıklar gibi...
Her hazan mevsiminde nedenini bilmediğim bir duygu seli alır götürür beni. Çok derin tarifsiz yoğunlukta, duygu sellerinde sürüklenip durur yüreğim.
Yaşamda herşey tozlu ve gri gözükür, en uzak bir dağın silueti bir kor olur yakar bedenimi...
İçsel bir dönüş yaşanır tüm varlıklarda, bir iç hesaplaşma mevsimi gibidir hazan... PIRIL PIRIL GÜNEŞLİ GÜNLERİN SON DEMLERİ YAŞANIYOR BEN YİNE AMANSIZ BİR HASTALIĞA TUTULMUŞ GİBİ, HAZAN YELKENLİSİYLE FIRTINALARDA KAYBOLMAKTAYIM. HAZAN HÜZNE VURURKEN SAÇLARINI...
Kayıt Tarihi : 17.10.2009 11:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

yumru yumru acılar topağıyla oynar anılar...
ötelerden savrulan bir deli rüzgâr...
asılı durur saçlarına
hazan...'
:))
TÜM YORUMLAR (1)