Şiirlerim de Öyle Acizler Yokluğunda

Yolun yolumdur,
Acın, acı’m...
Sevincin, kanattır ruhuma,
Yokluğun yokluktur...

Tüm denizleri ucuca eklesem
Yokluğun etmez...
Uçurumları üst üste koysam
O uçurumlar ki, yokluğunu tarife yetmez...

Dümdüz bir ovanın ortasında,
Yalnız bir ağaç görsem
O ben olurum...
Rüzgar vurdukça dallarına
Kendime dokunurum...
Üşürüm...
Bir çöl ortasında
Sensiz kum fırtınasında
O ben olurum...
Savunmasız savrulurum...
Gözlerim görmez benim,
Dilim söylemez senden başka
Kul ne kadar acizce, yüce rabbin yanında,
Şiirlerim de öyle acizler yokluğunda....