O gün ki öldüğümde ne bir demet çiçek ne bir gonca gül
Dert ile başucumda ötmesin bülbül
Dünya malı dünya da kalsın vasiyetimdir benim
Beni güllerle menekşelerle değil şiirlerimle gömün
Sanat en mukaddes meyvesidir insanın
Elbet sönecek her kese bir gün parlayan güneşi dünyanın
Başucumdaki taşa mazlum bir şair yazın
Beni adınla değil şiirlerimle anın
Kim göç etmemiş kime kalmış ki dünya
Sultan Süleyman Evliya çelebi yüzlerce yıl yaşamış güya
Ecel gelir bakmaz yaşa sıraya
Yalnız şiirler gerçek insan ömrü bir rüya
Kayıt Tarihi : 31.1.2010 18:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!