Şiirler Şairlerin Gönül Yarasıdır

Hayatında ne yaşıyorsa insan,
Genelde kendi seçimidir.
Kendi seçimi olmayan yaşadıkları,
İnsan yüreğinde eğer
Bir dayatmaya dönüşmüşse yaradır.

Şairlerin ruhu, dünyası akan bir suyun yatağı gibidir,
Sözcükler su gibi akar bazen berrak,
Bazen de bulanıktır.

Yatağının içinden nerede olduğu bilinmeyen
Bir deryadan akar,
Uyandırdığı fikir sinir uçlarını uyarır
Geleceğe bakar

Şairler ne gerçeğin habercisi,
Ne de güzel söz söyleme meraklısıdır,
İfade tarzları farklı bakışı olan,
Geleceğe her sözleri bir umut taşıdır.

Kiminin gözlerinde bulut olmuş gözyaşıdır

Şairlerin amaçları duyulmak, meşhur olmak değildir,
Şairlerin meşhur yapan
Kendinden sözlerde duygu yakalayanların,
Yaralarına merhem olması dolayısıyla
Meşhur eden okurun işidir.

Şiir sözle müzik arası,
Sözden çok müziğe yakın durası,
Şiir ile olayın, önceki ve sonraki duygunun
En anlamlısıdır.

Ve yazdıkları hayatın yürek meydanında
Yer edinmiş yaralı duyguların,
Kabuklu seyahatnamesidir.

Şiir; şairlerin iç dünyasındaki derin gizlerin aynası,
Doğanın ve insanların kendinde uyandırdığı,
Duygu fırtınalarının rüyası,
Rüyanın sözcüklere dönüşüp,
Zihnin kıvrımlarında yaşatma becerisidir.

Kusursuz bir sofra gibi dizilmiş,
Beş duyuya birden hitap eden
Söz görüntüsüdür şiir

Yaşamakla ve anlatmakla bitmeyen,
Şairden şaire, şiirden şiire
Değişen/değişmeyen ifadelerle,
Şiirler şairlerin gönül yarasıdır

Önder Karaçay