Şiirler Mezara Girmez

Yorgunluğumun arkasına sığınıp,
Sadece iki üç bir şey karalayacağım.

Şiirlerim beni özlediklerini söylediler;
''Yorgunum...'' dedim,
''Yazmaya vaktim yok...''
''Olsun, gel bir kaç kelamlık mürekkep sür şu dijital kağıda.'' dediler.
Ben de gelmeye cüret ettim ama,
Yazacağım pek bir şey yok galiba.

Yollarda yorgunlanırken,
Sürekli aynı şarkıları dinliyorum bu aralar,
Yeni bir şarkı dinlemeye korkar gibi.

Aşka tövbe etmiş gibiyim;
Yollarda rastladığım insanlar gözlerimin içine bakıyor,
Nedendir bilinmez.
Sanki bir suç işlemişim gibi.
Halbuki tanımıyorum hiçbirini.
Hissediyorlar mı ne,
Kendimden bile sakladığım suçlarımı.

Bak gördün mü?
Aşk yazdım,
Konu aşktan çıkar oldu.
Bu kadar çok aşkı düşünüp,
Aşktan bahsedememek beni buldu bu aralar.
Çok sebepsiz vakitlerde düşünüyorum,
O büyük soyutu.
Bir cevap vermeyince geri topluyorum düşüncelerimi.
Soru da sormuyorum halbuki,
Ama nedense sürekli bir cevap bekliyorum.
Haliyle gelmiyor ortada bir soru olmadığı için.
Bazen de geliyor inanır mısın?
Düşündüklerim,
Başkalarının düşünceleriyle düşünceleşiyor.
Ama benim gibiler,
Cevaplara doymaz bilirsin.

İki güzellik bir arada hiçbir zaman olmaz.
Çünkü;
Bu dünyaya adım atış sırasında,
İkisinden birini kaybetmeli ki insan,
Elinde olan için çaba göstersin...

Nevi şahsına münhasır...
Ne güzel bir kalıp...
Tanrı,
Ya romantik sözleri bahşeder bir insana,
Bana sağ olsun, bahşettiği gibi...
Ya da kaliteli bir surat verir,
Duygusal dünyadan habersiz bir şekilde,
Yontulmayı beklersin,
Bir odun gibi.
Eğer bende olsaydı kaliteli bir surat,
Ben bu şiirleri yazabilir miydim sanıyorsun?
Yüzümün güzelliğine odaklanmaktan,
Başkasının güzelliğini nasıl methederdim ki?
Ya da sağda solda arardım,
Benden etkilenmeyi bekleyenleri.

Yine de etmemek gerek haksızlık.
Sevmek sadece bizlere özel değil,
Fakat asıl soru ''Nasıl sevmek?''
İşte o ''Nasıl sevmek?'' sorusunun cevabının bayraklarını,
Gel gör ki; bizler taşıyoruz.
İster ''maalesef'' de, ister ''iyi ki...''

Şairden kimsenin etkilendiği görülmemiştir.
Mevzu bahis onun şiirleridir.
''Memnun değil misin?'' diye soruyorsun biliyorum.
Memnunum...
Nasıl olmam ki?
Gerçek olmak kadar güzel olan ne ki?
Kalıcı olmak kadar?
Mezara girince kaybedeceğim hiçbir şeyim yok.
Ne yüzüm, ne vücudum...
Yalnız şiirlerim var...
Söylediklerim, şarkılarım...

Şunu unutma sevgili okuyan;
Şiirler mezara girmez,
Onlar dünyalara aittir.
Gökyüzüne aittir,
Toprağa değil...

O yüzden sevgili şiirlerim,
Korkmayın,
Sizlere vakit ayıramadığım zaman...
Azrail'in işi sizinle değil,
Bizimle...
Hem ben gitsem bile sizi unutmam ki...
Mektuplarımı iletirsiniz sevdiklerime,
Ama siz korkmayın.
Sizinle daha çoook işim var...
Benden çekeceğiniz var,
Haberiniz olsun...
Haydi iyi geceler...