Soğuk, karlı kış gecelerimde,
Ellerim üşüse de üşenmedim,
Çok kardan adamlar yaptım.
Yalnız kalmalarını istemedim,
Kardan kadınlarda yuvarladım.
Sevsinler, istedim birbirlerini,
Şiirler yazıp, okudum onlara.
Süpürge saçlarda atkılar vardı,
Zeytin gözleri, uzaklara dalardı.
Kardan kadınlar bekleyemedi!
Kardan adamlarsa, eriyip gitti!
Kimseden kimseye fayda yoktu,
Geriye bir tek yazılan şiirler kaldı.
Kayıt Tarihi : 17.7.2014 13:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!