Yine de kalktım gezdim dünyada
İçimin karanlığına inat kokladım çiçekleri
Kuşlarla kuş oldum
Çocukla çocuk
Aklımın hakir yanlarını ödünç verdim yalnızlığa
Yalnızlık mıh gibi çakılmıştı hayatımda
Bir umut bir çıkış yolu bekledim durdum
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta