ŞiiRİNİ OKUdum Şiiri - Abdullah Özen

Eski bir gazete parçası geçti elime
Her sayfasını okudum kelime -kelime
Şiirler sayfasında hüzün çöktü çileme
Şiirin altında adın,şiirinde sitem vardı

Seveni bıraktın diye sitemin büyüktü
Hayatımda tattığım en güzel yüktü
Senden sonra dünya başıma çöktü
Şiirinde aşk,aşka yanıp tüten vardı

Anlatmışsın gezdiğimiz yerleri bir-bir
Bensiz gittiğin yer olmuş sana kabir
Demişsin arasaydın bari arada bir
Satırında özlem yolumu güden vardı

Haram olmuş güneş kapanmışsın oda’ya
El açmış yalvarıp yakarmışsın hüda’ya
Sözlerinde isyan lanet etmişsin cüda’ya
Hasretimle yanan,eriyip biten vardı

Gülmek haram olmuş,gözlerin coşmuş
Sözlerin lal olmuş,bülbül dilin susmuş
Her yıldız kayışında dilekler tutmuş
Gecelere dost,ayrılıkla acı çeken vardı

Bende isterdim can,aşkıma ulaşmayı
Sevdiğimi kollarıma alıp kucaklaşmayı
Yine eskisi gibi kol-kola dolaşmayı
Kollarımda kelepçe,kolumu büken vardı

Acizane şiiri,şiirine cevaben yazarım
Göremem güneşi,tırnakla duvar kazırım
Dört duvar arasında rüzgarımla tozarım
Sitemlerinle koğuşunda yaş döken vardı