Şiirin Kalbi Şiiri - Nimet Öner

Şiirin Kalbi

Ben gözlerinden okumak isterim seni
Ne bir kitaba,
ne bir deftere sığar kelimelerin,
senin bütün harflerin
bakışlarında gizli.

Bir virgül gibi durur kirpiklerin,
nokta nokta düşer gözbebeklerinden gece.
Her satırını okudukça
ben,
yüreğime kazınırsın sen.

Bilirim
Sesin sustuğunda bile
gözlerin konuşur,
ve ben en çok orada bulurum
sana yazılmış kaderi.

Ben Gözlerinden Okumak İsterim Seni

Gözlerin,
yeryüzüne düşmüş iki gökyüzü gibi,
Her bakışında
bir evrenin kapısını aralarım.

Bir kitap açılır sanki önümde,
sayfaları rüzgâr değil,
kirpiklerin çevirir.
Her satırda bir çocukluk hatırası,
her cümlede bir dua,
ve ben, o duaların ucunda hep sana varırım.

Yazıların mürekkepsiz,
çünkü bakışların kanla yazılır kalbime.
Bir virgülün duruşu gibidir suskunluğun,
ve noktan,
bir gülüşünün sonuna konmuş küçük bir mucizedir.

Ben gözlerinden okumak isterim seni,
çünkü dudaklarından dökülen sözler
bir gün tükenebilir,
ama gözlerinde
asla eksilmeyen bir şiir var

Ne zaman kaybolsam,
gözlerin bana yön tayin eder,
pusula gibi, yıldız gibi.
Hangi geceye düşsem,
senin gözlerinde sabahı bulurum.

Ve bilirim
Dünya yansa,
zaman dursa,
hatıralar unutulsa bile,
ben seni hep gözlerinden okuyacağım,
son sayfası olmayan
tek kitabım gibi.

Kirpiklerin,
iki dağın arasında saklı kalmış
ince bir vadi gibi,
orada bekler gözyaşın,
orada filizlenir gülüşün.

Her göz kırpışında
bin bahar açar içimde,
sanki gökyüzü
yeniden açar perdelerini
ve ben,
bir çocuğun saf merakıyla
o bahçeyi seyrederim.

Kirpiklerinin arasında
rüzgârı hissederim,
gizli bir dua,
söylenmemiş bir sır dolaşır.
Belki sen hiç bilmezsin,
ama ben,
her bakışında orada konaklayan
bir kuş olurum.

Ve anlarım ki,
gözlerin yalnızca görmek için değil,
kalbi saklamak için yaratılmış.
Kirpiklerin,
o kalbin kapıları

Azra Nimet Öner