Şiirin Halleri Şiiri - Alper Akdeniz

soydum kabuğunu şiirin
üşenmedim

en çok yazmayı özledim
hasta yattım dünyada
ölmediğime isyan ettim

gecelerce koynuma aldım kabusları
- hiç biriyle sevişmedim

anlatımları bozdum
düşman oldu şehirler
yatacak yer bulamadım

tanrının isyankar kulu
kadehinden yudumladı şiiri
şair diz çöktü önünde
oturdum şairlere ağladım
- en çok nazım’a

unutmadım. ne köyümü
ne yurdumu. alacaklarım birikti
veresiye defterine aşkımı yazdım

şiirin halleri / sıvı

dilimi sıyırdım. yapışmışsın
benliğime. hasretini emdirdim,
göğsüm kurudu. çocuklar doğurdum
senin yerine. eski şarkılar doladım yüreğime

yüreğimi acıya bandım
tuz - buz oldu usanmadım. esir
ettim düşlerimi düşlerine
kapıları çaldım. sokak çalgıcıları açtı

en sonunda hasretinden tuz
ektim gözüme. büyüdü kasımpatılar
eridi şiir, ellerinde tomucuklar
kök saldılar bedenime

şiirin halleri / gaz

uçuşan, damıtılan düşlerden
bir tanesiydim. bir yıl önce
ne sen tanırdın beni, ne de ben seni
uçar şiir, zuhale yaklaşır