Şiirin eli Şiiri - Yasemin Tanık

Güneşin okşayışı hafifletir miydi acıları,
Ya da yok eder miydi zemherinin dokunuşunu?
Zamana siyah yağardı, dudağından dökülürdü inci, mercan
Belki de sıyrılırdı karanlığın ayak izi
Bir sayfada çoğalırdı şarkıların nağmesi
Bulutları kör eden güneşi taktın boynuma
Haritamıza ne güzel renkler çizdin dokunuşunla
Visale erdim ve uzandım yıldızlara…
Sahi bir kelimeden soyunur muydu cümleler?
Süsler miydi kalbinin gergefindeki her bir mısra ?
İklimler okunur muydu böyle kıta kıta ?
Tohumlar çoşar mıydı anlamınla?
Kalbin ibriğinden damlıyor çiçekler
Nabzımdan yansıyor mevsimler
Kağıda dokundukça düşerdi şiirler
Fırtınanın önünde bekleyen yaprağı görebilmekti
Uçurtmanın renginde asılı kalan renklerle konuşabilmekti
Şiire dokundukça ruha, kendini sevebilmekti