Hep başkalarının hayatını yaşamak asıl sorun.Kendini adamak, kendinden başka herşeye.Yapmacık değer vermeler, yapmacık gülüşler sarmış etrafımızı.O kırılır bu kırılır derken, bir bakmışız ki kırılmadık yerimiz kalmamış.
Hep bir liman aramışız sığınmak için onuda becerememişiz, sığındığımız limanların dalgakıranı olmuşuz. Dalgaların hışmına uğramışız.Elde dalgalar çekilirken ufak kum parçaları kalmış engin denizden sadece.
Korkmuşuz belki de, kendi kendimizle yüzleşmekten.Hayallerimizi bile kısıltlamışısız ufak tebessümlerin içine.Kahkaha atmak isterken tebessüm edememiş olmuşuz susmuş bir kenarda iç kanalamaların sessiz çığlıklarını diş sıkmalarımıza esir etmişiz.Kendi hayatımızı ne zaman yaşamak için cesaret toplasak yine bir el dur demiş.
Geleceğe ne kadar yüzümüzü çevirsek aslında hep geçmişte kalmışız, gelecek kaçış olmuş duyguları saklamak için.Hep saklı torbamıza elimi atsak, insanların acıtan davranışları bulaşmış ellerimize.
Oysa mutluluk avuç içi kokuda değil midir? Her yüz sürmede, avuç içi kokuyu en derininden çekmek gözlerimizi kapatıp kaçmak, anlık olsada iki yüzlü yaşamdan birkaç dakika huzuru doya doya yaşamak çok mu şey istemek oysa.
Ondandır belkide müzik dinlerken şiirleri okurken dalıp gitmeler.Şiirin bir yerinde ŞİİR olmak belki de bundandır.Umut Kaf Dağı ardında değildir belki de.Neyi arıyorsan o sen değil misin aslında? Arayış, çabalama kendini bulma çabası değil midir?
Bilirsin bir yerlerde bir yürek atar senin için diline dua olursun ona.Varlığını hissedersin o olmasada yanında bir omuz hep senin için boştur ve o omuz hep nemlidir.El ele gelindiğinde ellerin terlemesi değil midir gözyaşlarının saklı hali.
Tamamını Oku
Anlamlı olduğu kadar etkileyici çalışmanızı kutlarım.Yüreğiniz sağ,kaleminiz var olsun.Selamlar
şairce,öylesine
kutlarım
namık cem
Özverili bir kişiliğin sancılarıydı güzel yazı.
Tebriklerim ve saygılarımla.
Sorunun ne olduğunu bilmek, hastalığı teşhis etmektir bir bakıma. Haklısınız şair. Sorun, hep başkaları için yaşamada, onların hayatını yaşamaktan kendi hayatımıza zaman ayıramamada... Siz paspas olmayı kabul ederseniz elbette çiğneyen çok olur. Geçek olursanız geçeceklerdir elbet. Fakat elinizde değildir yapmamak, hamurunuzun mayası özveri ile yoğrulmuşsa.
Ayıp değil insanın kendisi için dilek dilemesi. Haksızlık da değil. Haktır aslında kendine de zaman ayırmak ve şiirin bir yerinde ŞİİR olmak... Hoş bir düşün yazısıydı. Yazarın kendisiyle yüzleşmesi, yüksek sesle düşünmesi gibiydi.Keyifle okudum. Kutlarım içtenlikle Gürhan bey. Uzun zamandır şiir iletilerinizi alamıyordum. Okumaktan mutluluk duydum. PAYLAŞIMINIZA TEŞEKKÜRLER....
Benzer duyguları bir şiirimde işlemiştim. Ekliyorum izninizle:
' FiGÜRAN '
Yorgun bir martıdır yürek
Aldanır kış güneşine
Ruhum sanki sonbahar
Bedenim dirense de
*
Neden
Bakışlarını gözyaşlarına gizler kuşlar
Son göç katarı kaybolurken gökyüzünde
Ve neden sevgililer
Gizlemeye çalışır titreyen dudaklarını
Sabrın son vagonunu uğurlarken bilinmeze
Bazen bir ömür yetmez
Bazen de garip bir rastlantı
Yeter bilinmezleri çözmeye…
*
Hüzün, perdesini açarken
Daralır gülkurusu akşamlar
Her doğan gün,
Yeni bir oyun sergiler
Ve her gün
Yeni bir ümitle başlanır yeni oyuna
Senaryo dışında
Doğaçlama bir şeyler oynayabilmek ümidiyle
Beklemek nafile…
Oyun biter,
Işıklar söner
İner perde
Yaşam denen bu büyük oyunda
Rolünü seçme şansı fazlaca olmayan
Figüranlarız sadece…
Naime ÖZEREN
Çok beğendim.
Sevgiler...
teşekkürler paylaşıma
hayata farlı taraftan bakmak biraz da kendimi takmak. haklı serzenişler kendimiz gibi yaşamayı öğretmiyorlar bize öğrendiğimizde de çok geç oluyor zaman.
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta