Şiirin akşamı Şiiri - Mustafa Tuğrul Koşar

Yoksullaşan mavi birazdan dönüşür karanlığa
Güneş başka kıtalara gider
Başka sevdaları aydınlatmaya
Öksüz kalmış duygularım çıkar su yüzüne
Böceklerin ağıtları eşliğinde kabarır ilhamlarım
Akşam doğasının ürkek kokusu uysallaştırır acılarımı
Yıldızlar gibi çoğalır birden dilimde cümleler

Tek bir odaya toplanır bütün karanlıklar
Matem siyahlarını giyinir güzelliklerim
Yalnızlığım gelir oturur karşıma,
Şöyle bir sıvazlar tesellilerimi
Can evimden geçer gider sevgilerim
Avuçlanmış alevden köz gibi
Yanar duygularımın özündeki harfler

Gebe kalmış taakatsizlikler gelir ziyaretime
Kan çanağı,
Kızıl gözlü feryatlarımla bakışır avuntularım
Yankılanan ayin mi desem
Yada bir musiki mi desem
Artar sonsuzluğun suskun dilinde
Raks ederken kağıdın üstünde kalem
Aşka gelir
Gözden süzülen yaş misali,
Dökülür olduğu gibi kağıda kelimeler