Lanet herif Şiiri - Mustafa Tuğrul Koşar

Ellerinde valizleri görünce,
Komşuları demiştir
-Ohh be! kurtulduk şu soğuk adamdan
Ardından sokak lambaları
-Ayyaş ne olacak,
-Bize tosladığın gibi,
-Felekte sana toslasın
Sonra caddede uzayıp giden ağaçlar
-Hey millet! bayram yapın
-Artık gazel dinleme devri bitti
Lanet heriften kurtuluyoruz baksanıza
Tabi ki saat kulesi,
-Aman bireder,
-Yine bana dalgın dalgın bakıpta,
-Adımı çıkartmada,
-Adam gibi son kez bak öyle git
En nihayet istasyon
Önce vagonlar arasında fısıltı
-Bu gider tekrar döner yaa
-Yok yok yüzündeki kararlılığa baksanıza
-Ahh keşke! nerde o günler
Sonra raylar
-Ev vet arkadaşlar,
-Artık kimse üzerimizde şişe kırmayacak
Ve banklar
-Bakalım kim kucak açacak sana
-Zıbarasıca sarhoş
Sonra orkestra şefi gökyüzü,
-Evet... son ki üç dört!
Binaların hep bir ağızdan şarkısı,
-_Gidişin olsun da dönüşün olmasın
-Leşini kazısın yerden çöpçüler-_
Götürecek olan tren,
-Hay anasını beee! ! !
-Bu zor görevde bize düştü desenize
Sınırdan uzaklaştıkça tren
Hepsinde bir mutluluk,
Tüm şehirde bir karnaval kopacak
Bir zaman gelecek
Herkezi bir düşünce saracak
Sonunda birisi dayanamayıp
-Ya şu bizim lanet herif vardı ya...
-Ya bu adam galiba sevdalıydı ya
Hepsinde mağrur bir pişmanlık
Dalgınca birbirlerine bakacak
Ve en sonunda,
Hepsi beni anlayacak...