Şiirimin anayurdu yalnızlık,
Unutmadım gülümseyişini
En yorgun akşamlarımda
Cam kırıkları içindeyken göz bebeklerim
Kayıpken beynimin sol yanı
En coşkun ve en yorgun çağımda
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Devamını Oku
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
