Su katılmamış saf bir mahzunluk çekiyorum .
Sen gittiğinden beri güneşe soruyorum:
Nerede benim ışığım? Nerede mavi kadifedeki yaldız zerreciğim?
Ve soruyorum kendime:
Ne kaldı senden geriye?
Yalnız anıların var kalbimde pusula diye.
Pusulamın üstü toz olmuş belli ki.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta