Şiirhandan İnciler İki

Varlığın gerçeği insandır, yaşadıkça.

Şimdi sesin varken, zerren bile kalmayacak bu alemde.

Teniniz toprağa, ruhunuz yüreğe gömülür.

Hayat sahnesinde ömür oyunu oynanıyor. Biletler mi?

Ömrünüzü, inandığınıza ve sevginize adayınız.

Gözleriniz durmadan su akıtsa, içinizdeki yangına bir damlası değmez.

Gözleri nem, gönülleri elem yıpratır.

İkliminde açmayan güle senin bülbülün şakımaz.

Gönüldeki ve akıldaki aşklar birbirine düşmandır.
Yüreğinizdeki aşk tellerini titretemiyorsa aşık, akordunuzu bozar.

Can mumuyla yanan insan gecesi,
Sonsuzluk uzayın bilmecesi,
Aşk, gizli bela hecesi,
Saklayışlar, sezgiler, gizler necesi !

Hakikat çiçekte meyvede değildir.

Yağmur damlası denizlere düşse taşmaz denizler, dağlara düşerse vay halinize.

Ruhunuzun yorgunluğu benliğinizi kaplar.

İlhamı vereni aramaya kalkmayın, akıl çılgını olursunuz.

Aşk ile yaşam bulur gözler, deminde söylenir sözler.

Süs gölge gibidir peşine düşsen de nafile.
Karlara bulansan da ciğerdeki yangını söndüremezsin.

İlk ayrılık ilk acının kapısıdır.

Uyudum ve uyandım, günün eline düştüğüm andır.

Yüreklerin buluşması, muhteşem bir an olacaktır.

Gerek yok dil dökmeye, anlatmaya, zamanım yok, ağlatmaya, yüreğim yok aldatmaya.

Ne kendinize, ne bir başkasına eziyet, zulüm ve işkence ile yaşatmayınız hayatı.

Mürekkep kağıda, sevda yüreğe iz bırakır.

Dalınızdan koparıldığınız an ten topraktır.

Nefes ömrün kapısıdır, ten canın yapısıdır.

Nefesimle zamanın akışında bir zerreyim.

Zevk bir coşkuysa yaşayıp almak gerek.

Keyif bir hazineyse arayıp bulmak gerek.

Damlaya deniz yükü verin ve aşkı bilin.

Olacağı beklemekle geçer zaman.

Bu dünya sevgilinin bir tek saçının teline bağlı değildir.

Seven ve sevdiğinizi içinizde taşıyan yürek olunuz.

Aşk sırlanmadıkça gerçeği değildir.

Dünyada küçük bir çileyiz.

Canı cehenneme demekle cennete gidilmez.

Bulut olun denizlere ulaşın, dağları taşları bilginizle aşın.

Dolmak bilmeyen bir fileyiz.
Sevgilinin yüreğinde olmak için nedir bu akla karayı seçtiğimiz.

Geceleyin adım adım gelen ay’sa sevgili, sabah doğan güneşe ne demeli?

Sarmaşıklar gibi bağlansak da hayata, içten içe bir dönüş vardır hayattan.

Bir yanımıza hüzün yağarken, bir yanımız çöllerde serabını ararken, umutlarımızın ışığında sevgi güllerinin tomurcuklandığı yüreğimizle beklemekteyiz yarınları, çünkü sevilmek ve sevmek güzeldir.

Ömürde, kömürde yandıkça biter.

Sanma ki güçlüsün, sanma ki sonsuz, gözlerini ve de ellerini aç, bak ufkunda parlıyor miraç.