Şiirdir Çocukluk Sevdaları Şair Nezdinde

mazide kalan hallerime ağıtlar yakıyorsam
hayatı az anlamama yor bunu
sonra sonra anlıyorum bazı şeyleri
ve işte söylüyorum
mazi geride değil yerli yerinde
açıp da filmin karelerini serince gözler önüne
durur ati gibi mazi da yerli yerinde

şu anı yaşıyoruz senle sevdiğim
ikimiz de ayrı mekânlar içinde
aramızda bir köprü
kesişir yollarımız mazide bir yerde
bir de acı var şu an içimde
kalbimin en derin yerinde

bugün gibi o gün de attığımız her adım
kod adımlardı istikbale
(hal bir köprüdür maziden istikbale)

kim diyebilir çocukluk aşkları unutulur diye
nasıl unuturum masum bir sevgiyi sevgiliyi
hiç bir meylini unutmazken şu nefis
özlerken hatalarını bile

bir yerlerde gömüdür
eski aşklarım
üflense uçuşur küller
yeniden tutuşur kalbim

(öte yandan şiir ise..)
şiir bir cerrahi müdahaledir kalbin ritmine
tıpkı dua gibi
ağıt gibi itiraf gibi rahatlama verir kalbe
ya da bir nasuh tevbe gibi diriltebilir yine
hercümerc olan geçmişiyle insanın
meczeder halini istikbalini kim bilir
belki aşkın bir halidir şiir şair nezdinde