Bilincim düştüğünde
Şiir yazmamı bekleme
Korku, kıskançlık, öfke...
Yakışmazlar şiire
Şiir narindir, naziktir
Yeri yüksek bilinçtir
Şiir, Güneşe doğru
Kelimelerle yükselir
Bu yazdığım bildiri
Sanma ki şiirin sesi
Bu, hüzünlü bir şairin
Şiirden özür dileyişi
Bırak beni gideyim
Şairliğime döneyim
Melekler sevmezlerse
Şiirler ağlar, bilirim
Kayıt Tarihi : 23.11.2011 14:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Şiir' kavramını göğe yerleştirdiğimi, ona ne derece saygı duyduğumu anlattığım şiirlerden biri. Sonuçta ben bir insanım ve bilincim sürekli sikluslar çiziyor, her ruh halimde şiire sarılmayı doğru bulmuyorum. Şiire ancak kendimi iyi hissettiğimde yönelmek istiyorum, bir çeşit ritüel gibi. Kendi dertlerimi anlatmak, şikayet aracı olarak kullanmak isteseydim şiir bana çoktan küser giderdi. Esin kapısı kapanır anahtarı kimbilir nereye düşerdi. Şiirimle yürürüm Güneş'e yolculuğumda hece hece..
![Funda Gür](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/11/23/siirden-ozur-dileyis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!