Şiirden Gem Vurduk Şiiri - Süreyya Güven

gözlerin ateş topu
kirpiklerinde islere dokunmak
serilmek közüne yangınlarının

ormanı kaybetmek pahasına

sesin o çocuğun ağlayışı
emzirdiğim süt ninnisinden
kulağımda asılı beşik

iyi geliyor yıldıklarıma

ben yorgun asi ırmak
dolambaçlı yollarımın debisi sıfır
ince kumlar geçirdim gözlerimden

çöl sıcaklığıydın seraplarıma

vurulurken güldüm
kalbim gül çanağı gövdene
çarpıyorken arsçı sarsıntı

sıva olmalıydın çatlaklarıma

bir çerçeveye sığmayan iki dünya
soluk soluğa
şiirden gemler vurduk dudaklarımıza

hırçın taylar dizeledik bahara