ŞiirdeBirMasaldır: Cinli Palamut

Bir varmışın bir oğlu olmuş,
O da gitmiş
Bir yokmuşla arkadaş olmuş…
Evvel zaman içinde bir orman,
Orman da ormanmış hani,
Kos kos kocaman.
Kalbur saman içinde bir çürük armut,
O koca orman içinde canlı,
Cinli palamut…
Az gitmiş meşe horozları sözüm içinde,
Upuz gitmiş masal çömezleri gözüm içinde.
Ben de onlarla bile tam altı ay, bir güz,
Yürüyebilirim çünkü bendeniz
Gürbüz mü gürbüz!
Ee,
Haydi kaçılın önümden de yol verin bana,
İlk üçüncü ayın sonunda vardım bir hana.
Dedim,
“Kral nerde? ”
Dediler ki,
“Handadır handa.”
Kral dediğim de bir kara manda…
Dedim ki,
“Anlat bakalım kral efendi bana.”
Dedi,
“Üç yüz yaşındaydım evvel zamanda…”
“Mavi çadır gerilmemişti üstüne bu dünyanın,
Yeri çakıl taşlıktı henüz
O koca şehir Konya’nın.
Duydum ki
Bir pazar kurulmuş falanca gezegene,
Acaba
Bu pazarı kimler tepe,
Kimler beğene?
Aldım elime
Konya’dan kocaman bir bavulu,
Omzuma astım
Deve derisi gerili bir davulu.
Vara vara vardım
O gezegendeki ünlü pazara,
Başladım
Davulumu çalmaya
Lakin geldim nazara.
Yerlere yayılmak için buldum o an bir köşe.
Bir şeyler olsun diye
Başladım rasgele işe.
Soğan, sarımsak satarken
“Küt! ” dedi, başım yarıldı,
”Çat! ” dedi ürünümü tarttığım
Yaşlı terazimin kolu kırıldı.
Ben bir palamuda bakarken
Acı soğanım kanatlandı,
Bir kurbağa;
“Bırak! ” dedi sarımsaklandı.
Gitti
Koskoca ormana bir gelin getirmeye,
Masaldaki padişahın keyfini yetirmeye.
Gelin geldi
Lakin hopladı çıktı çardağa,
“Tüh! ” dedi tükürdü
Şahın elindeki bardağa.
Şah çok kızdı
Bunca olan işlere
Ve bağırdı,
Yedi kat zindan içre cellâdını çağırdı.
Bu sırada,
Çıkageldi sazı sözü dinlenir bir ağa,
Ve başladı en güzel masalını anlatmağa.
Dedi ki,
“Masaldır bunun adı,
Ancak uslu uslu dinlemekle çıkar tadı...”
Hadi dinleyelim biz de onu,
Ne imiş anlatacağı konu…
***