Şiir Yüreklim Şiiri - Bahri Yıldırım

Ben de küçücük bir çocuktum bir zamanlar
Omuzumda yaşamın ağır yükleri
Çocukluğum bir başka dert
Kimsesizliğim....
Çaresizliğim...
Katmer katmer dertlerimi
Sarmış sırtıma kader
Bunlar benim zor yıllarımdaki dersim

İçimde bir yerlerde saklı halâ
Oyuncak tahta atlarım
Balçıktan arabamın tekerleri
Halâ kırık dökük.
Saklanmış yüreğimin bir yerinde
Komşumuzun getirdiği yamalı pantolonum
Yazın sıcağında bile giydiğim yün kazağım
Isıtır içimi halâ
Ben halâ o günki gibi ağlarım
Bilmem hatırlarmısın?
Kaldı mı hatırında?

Daha dün gibi anımsıyorum oysa
Gönül verdiğm Gül'ü
Ben yaklaştıkça uzaklaşıp kaçmaya çalışırdı
Korkuyordu belkide
Birisini sevmekten
Gönül vermekten...
Gelecekten
Geleceğimizden.

Bir karlı dağ gibiydi
Zor aşımlı lise yılları
Tüketti,yedi ömrümüzü
Yıllar çıktı önümüze
Yollar çıktı
Aşılmaz dağlar çıktı.
Bir de duydumki
Gül'üm başka dağlarda açmış.
Askerdim bir kaç günlük
Başıma çöktü sanki kışlamız
Anlatamadım kimseye
Şöyledir halimiz diyemedim.

Yalan oldu geçen yıllar
Aşılmaza döndü yollar
Herkes kendi yoluna dediler
Ayrılıklar dayandı gönül kapımıza
Hiç acımadan bu aşkı katlettiler
Kurda kuşa yem olsun diye
Dağ başlarına attılar.

Düşmanlığın...
İhanetin...
Adresi belli değil ki bulayım şimdi
En iyisi boş vermek
Değmezmiş deyip
Sevdalardan yeni dağlar yapmak

İş yine başa düştü anlaşılan
Dayan yüreğim...
Davran yüreğim
Sen şairsin başarırsın
Kötülükleri atarsın
Her sabah yeniden doğar
Her sabah yeni bir Dünya kurarsın

Unuttum deme sakın
Biliyorsun ki
Sen unutuldukça yeniden hatırlanırsın
Biliyorsun sanadır sözüm
Sitemim sanadır şiir yüreklim
Beni böyle hasretlerde yaktığın için