Şiir Yüreğim Şiirleri - Şair Şiir Yüreğim

Kimisi kendini susturarak gömer içine,
Bir hücre olur ruhunda;
Ne gardiyan gelir,
Ne umut bırakır ardında...
Kimi "hasta" sanılır,
Oysa sadece sevmiştir fazlasıyla…

Siz şiiri ellerimle yazıyorum sanıyorsunuz
Ben şiiri yüreğimle yazıyorum
Ben Anadolu Kadınıyım
Ellerim nasırlı
Eteklerim Çamurlu
Bazen annesini özleyen çocuğum

Ne ben anlatabildim sana beni
Ne sen anladin sende kalmış beni
Yüreğimin her bir parçası
Bir papatyanın yaprakları gibi koparilsada
Ben seni seviyor sevmiyorlara inat
Hep seviyorda durdum

Ben artık eski ben değilim
Eskiden gözlerimin ici gülerdi
Bir başka bakardım
Şimdi gökyüzü karanlık
Bulutlar simsiyah
Güneşi özledim ısıtmıyor beni

Biraz Sen
Bu gece biraz sen biraz ben
Ortaya karışık bir hüzün var
Galiba ben seni özledim
Ne sesin ne nefesin
Sadece baktığım bir resmin var

BİTMİŞ BİR HİKAYENİN
BİTMİŞ BİR OYUNCUSUM BEN
YOK ARTIK YAŞAMA NEDENİM
SADECE YANLIZLIĞI OYNAYABİLİYOR BEDENİM
YANLIZLIĞA MAHKUM ISSIZ YÜREĞİM
ELLERİMDE İSE KANLI GÜLLERİN

Min birayatekir yâre tu nizani
Herdem tu dilimindayi
Ser zimanemin straneki
Navete xeyalamin
Ruyete jiyanamin
Yârê min birayatekir ye tu nizani

Ben eski kafaliyim bilmiyorum
Nasıl hoşçakal diyip gidiliyor..?
Hiçbir şey olmamış gibi nasıl yeniden başlanıyor..?
Bir kalbe kaç Aşk sığıyor ki
Biri bitmeden biri başlıyor..?
Her gelene nasıl aşk deniliyor..?

Hele bir gel şehrime şehrim şehrine selam dursun
Hele bi gel yüreğim huzur bulsun
Hele bi gel kışlar bahar olsun
Heryer huzur koksun
Okyanusları taşırım bulutlara yağmur olur gelirim yüreğine..
Gecenin karanlığında güneş olur girerim kalbine..

Ne zordur azizim,
Sevdiğinle aynı hikâyede figüran kalmak…
Bir ömrü adamak,
Ve o ömrün sonunu izlemek, başkasının yanında... Bazı yaralar iyileşmiyor aslında, Sadece alışıyor insan… Ve bazen unuttuğunu sandığın bir söz, Ansızın kanatıyor eski bir izi. Hayat da şiir gibi belki… Her sokağında ayrı bir yara, Her köşesinde bitmeyen bir sızı var.
Kaybolmak kolay,
Ama en zor olan; kendini ararken