On yedili yaşlardayız. Mahallede kızın biri bize aşık olmuş. Bizimde başımızda kavak yelleri, daha o zaman. Sonra ayrıldı gitti tabii Ankara’dan, biz uzun zaman mektuplaştık. İnternetin adı bile geçmiyor o yıllarda... Bir gün bana bir şiir göndermiş mektubuna iliştirerek, aynen şöyle...
Şiirim senin ağzında dualaşır.
Ses ahenk olur söz manalaşır.
Seviyorum diyerek hor görme beni
Seni seven ölmez evliyalaşır...
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta