Sabah akşam yazarsan, kalem elde durmadan
Beğenmezsin elbette, kendin bile sonucu
Kâh esip kâh tozarsan, mihenk kıstas sormadan
Varıp har’a dayanır, şu gayretin son ucu.
Gayen şiir yazmaksa, önce belle şu dini
Çünkü şiir şuurun, mahsulüdür ey ozan
Kim düstura uymazsa ve aşarsa haddini
İnd-i Hakta o şair, olur ancak bir azan.
Hiç baktın mı ne diyor; ol sure-i Şuara?
Görmediysen sen onu, alma ele kalemi!
Yazmaları bırak ta, hele bir bak şu ara!
Hak’tan destur almadan, işgal etme bu demi!
Madem şiir şuurun, bir cüzüdür ey yazar
Yoksa ondan bir hissen, ne işin var şiirle?
Hedefin hizmet ise, önce dine et nazar!
Şu konuda bir hiçsen, işin olmaz şuurla.
Bu söylenen düsturlar, mü’min için elbette
Gayr-i Müslim olanla, olmam asla muhatap
Şayet sende bizdensen, ısrar etme gel bette
Batılda direnenler, olur nar’a bir hatap.
Abdullah Toroslu
02.02.2014-İzmir
Kayıt Tarihi : 2.2.2014 23:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!