Şiir Şöleni
Yıldızlara kelime toplatıp
Güneşe şiir okuttum bugün.
Öyle etkilendi ki dünya,
Bulutlara bir hüzün…
Sema dayanamadı, başladı ağlamaya,
Gözyaşları siğim-siğim aktı toprağa.
Alem şiirimize koştu,
Dağlar aktı, hatta coştu
Düz oldu bütün inişler,
Daha önce çıkılmaz yokuştu.
Nesnelerdeki o ulvi intizam
Ya Rab, o ne nizami yokuştu.
Gerek görmediler, ne olduğunu sormağa
Sadece dikkat kesildiler işaret parmağa.
Kayalar beklemedi yaptığım kızağı,
Ekinleri ezme pahasına yürüdüler.
Zamandan Ebu Übeyde geldi…
Her şey saygı durdu elindeki mızrağa,
Ağaç, gözü beklemeden izin verdi yaprağa.
Adını bilmediğim gezegenler
Şiirle yürüyüşe katıldı.
Ağaç-ağaç, kaya-kaya imzalar atıldı
Bilinmeyen gözlerle bilinmeyene bakıldı.
Manzara ki yürek gerek bakmağa,
Aslan sütünü verdi, yavru kısrağa.
Kayıt Tarihi : 22.6.2005 16:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!