Şiir/Sin Şiiri - Sevinç İnal

Ne vakit ki bir şiir ayılsa sarhoşluktan
Sanki Neyzen uyanır usulca neyi ile
Ne vakit ki üşüsem o hüzünlü soluktan
Diker o gözlerini haydi der; söylet dile…

Biraz yüzü dağınık, halinde berduşluk var
Öncesi de öyleydi yabancı değil bu hâl
Farklı belki bu mekân sanki biraz daha dar
Müteessir gibi mi çözemediğim ahvâl…

İçimde çöl rüzgârı, siner korkak umarsız
Tükenmiş gibi duran ruhumsa çok karanlık
Çatlak gönül aynamda yüzüm adeta arsız
Küfür dolar ağzıma, yine hiddetim anlık…

Derin bir ney sesiyle gecenin rengi inler
Esrik bir nefes mi bu belki değil kime ne!
Susar işte kâinat bak huşu ile dinler
Gökte mi semazenler, bende mi sarhoşum ne!

Kelebeğin gözünden bir zerre düşer güle
Pervane gibi döner aşka konan kanatlar
Ney ve şarap ağlatır yol gösterir bülbüle
Bu gece sahne ayan her dildendir sanatlar…

Neden hiç nefesim yok, neden yüzüm bembeyaz?
Bu muhabbet bu fasıl neden gönlümdeki yas?
Neden üşüyor dilim ne diye böyle ayaz?
Asıl merak ettiğim neden şarap dolu tas?

Anlatılmaz rayiha sarar o asumanı
Hafif bir meltem geçer gözlerimin içinden
Dur derim usul üfle resmedelim bu anı
Ney susar… Gece susar… Niceler çıkar sinden…

http://video.eksenim.mynet.com/sevincinal/SIIR-SIN/460033/