Şiir Okuyan Kızlar Şiiri - Ahmet Bozkurt

zamanın nedensiz
tutunanlara..

I

Kalbi eve dönen yoksulların
bir şarkıyı taşıyacak kadar
sahil görmemiş yabanlıklar büyüten yalnızlığı!

Sen, sise doğru yürü!

Şarkı söyleyebileceğin bir kıyı,
duyabileceğin bir kulak,
yabanlığını örteceğin tülden bir sis
genç bir kızın eski güzelliklere duyduğu üzünçtür.

Hatırla ve yakar sessizliğine: geçmişine.
üzünç ki, susadıkça acıktırır tenimizi.

II

Denizin üstünde dolaşan uyku,
düşlerde gezinen göz!

Zaman ki, eskitilmiş güzelliklerin kanatlanmasıdır.
Ayrılmak tüketmektir eksiltili sözü, eskitmektir.

Sızı, kalbe el veriyor:
gölgen yalnızlıkların güz karaltısı.

Hatırla uzaklığı, unuttuğun düşlerin karaltısını.

III

Şiir: suskun kız,
Ne kadar da çok benziyorsun yalnızlığıma.