**Şiir Nasıl Okunur, Şiir Nasıl Dinlenil ...

geçenlerde ilk defa böyle bir şiir dinletisine katıldım.

buradan ismini veremeyeceğim bir bey sürekli olarak konuştu ve kendi kurduğu bir derneğin reklamın yaptı.

sırf yaşına hürmeten saygısızlık yapmadım ama

o bizlere ve şiirlere saygısızlığını ziyadesi ile gösterdi.

maalesef .

bence bu yazıyı tüm gruplara taşımalı.

sağolun.

TEŞEKKÜRLER ÜSTAD...ÖĞRETİCİ..PAYIMI ALDIM..KALEMİNİZ DAİM OLSUN..SAYGILARIMLA...

nedense herkez bunda hemfikir uygulamaya gelince neden aksıyor...

kendimizden mi kaçıyoruz başkasınamı hazımsızız neyin nasıl o lacağını bilirken ... uygulamayımı istemiyoruz yok egomzdan kurtulamıyoruz azizim mikrofonu elimize alınca
politikacılar gibi renk değiştiriyoruz


güzel analiziniz için teşekkürler şiirlerimi kolunuza takıp gezdirmenizi seviyorum canınızın içinden geçenleri hep paylaşın

Benim kişisel görüşüm ; hiç bir şiir dinletisinin tam anlamıyla amacına ulaşamadığı şeklinde. İster yemekli olsun ister yemeksiz kalabalıklar içinde şiirle okuru arasındaki o ince bağı tırpanlayacak bir ses mutlaka çıkıyor . Özellikle (çoğu) sanatçılar gibi herşeyi en iyi , en doğru bildiğine inananların oluşturduğu bir kalabalıkta . Ben şiiri en güzel olarak yüksek sesle ve çoğunlukla (belki benim gösterdiğim saygıyı göstereceğine inandığım bir-iki kişi dışında) yalnızken yakalıyorum . Paylaşımınız için teşekkürler Sn. Ramazan Topoğlu ....

Yapılan her aktivite amacına ulaşmalıdır aslında. Yoksa bir anlamı kalmaz. Tebrikler.

şairim,
hep bişeyler söylemek istediğim bir konuya değinmişsiniz.şiir nasıl dinlenir ve şiir nasıl okunur.
yani bu bir tarz meselesidir evet ama sahneye çıkmanın kalabalığa hitap etmenin bir farklılığı olmalı..eller ceplerde olmamalı mesela..sahnede şiir okurken sigara içilmemeli mesela...vs.bunlar şairden beklediklerim.ya dinleyici..
adı üstünde din-le-yi-ci..dinlemeli...şiire de şaire de saygı göstermeli..daha söyleyecek çok şey var da sivri dilli olmak istemiyorum.şiir yazmak başka bir şey,okuyabilmek bambaşka bişey...her şair kendi şiiri de dahil şiir okuyamayabilir...bu kadar yeter..benim konuşacak çok şeyim olan bir konu ama susma hakkımı devreye koyuyorum.şimdi şiirlerinizi okumaya gidiyorum izninizle...
sevgiler
nurcan usta

Eskiler şiirin teganiisi derlerdi..

Şimdilerde dinleti deniliyor..

Ritüel olarak dışsal bir adabı ve erkanı olması gerektiği kadar içsel bir hazırlıkta gerekir elbette şiir dinlemek için..

Acaba şiir evleri sınav mı yapmalı şiir dinletilerine katılacak insanlar için...

Şakası bir yana ama bu tür yerlerin üyeliğinin bir referansala olması galiba bir yol olabilir..

Sevgili Ramazan bey şiirin en içiyle olmanın nezaketi içinde oldukça kibar bir dille yazmış yazısını..

Mutlaka faydası olacaktır okuyanlara..

Diye umud ediyorum...

Öncelikle medeni cesaretinizden dolayı sizi tüm samimiyetimle kutluyorum..Birilerinin çıkıpta bu konuyu dile getirmesi gerekirdi, bunuda siz başarmışsınız tekrar tebrikler..

Bu tür yazıların çoğalması dileğimle vermiş olduğunuz bilgi ve harcamış olduğunuz emek için teşekkürler...Selamlarımla...yunus karaçöp

minik birer öğrenci iken katıldığımız okul müsamerelerindeki hallerimizi hatırlayın hele bir kez.Yada toplu fotğraf çekimlerindeki o hep öne çıkma anlamsızlıklarımız.Adamın şair olması her daim olgun olması demek olmuyor işte.Sanırım çoğumuz hala o müsamere çocukluğunda emekleyip durutoruz işte:)))

duyarlı bir yürekten duyarlı bir yazı okudum bir gün dinlemeyi öğreniriz umarım...güzel yüreği kutlarım..tebrikler