Şiir Mi,kış Günleri Burukluğu Mu? Şiiri ...

Bana tutun... Karlı tipili kış günlerindeyiz. Bana tutun Sevgilim Beraber yürüyelim.. Yorgun ve çalkantılı geçen Yılları bırakalım ardımızdan Beraber yürüyelim el ele Ömrümüzün son demine Bana tutun Sevgilim Bir yanımızda bahçe Bir yanımızda dere Uzanalım beraber çimenlere Akan suyu yakuta döndüren Bu zalim ayrılık! Beni kavuruyor elemlerle Gece gece yastık olsa yaygı olsa Sarsa güller,laleler,menekşeler Artık bana kuru dallar gibi Ben dikenlerin,taşların,çakılların Üstünde yatıyorum boylu boyunca Yüzükoyun Ağlıyorum! .. Sevdanın bu karanlık gecesinde Hayallere daldım elemlerin penceresinde Her şey hüzün her yer karanlık Bu zavallı yüreğimde! .. Sevdanın bu karanlık gecesinde Elemlerime doydum,seni andım. Düğümlendi hıçkırıklar boğazımda Sevgilim,bütün gece ağladım. Coşkun bir sel halinde Yık istersen sessizlik duvarlarımı İstersen o an derin derinliklerinden Ruhuma işleyen bakışlarınla Coştur elemlerimi Ama gel! ... Değilmi ki çekiyorum, Yalnızlığımı sessizliğimi sessizce Sen diye karanlığı özleyişim! Seni yüreğimde daha çok sevebilmek için Seni canımda daha çok bulabilmek için! İsyanım da yok ama Senden ayrı geçecek bir ömür, Neden, Niçin? ? ? ...