Şiir Kokulu Adamlar Şiiri - Deniz Gece M ...

Şiir kokar bizim kelimelerimiz,
Biz dostluk içip, huzur yudumlarız,
Dizelerimizde rüzgârın fısıltısı,
Kalbimizde, bir ömrün ağır yükü.

Bir yanımız karanlık, bir yanımız aydınlık,
Gözlerimizde yarım kalmış hikâyeler,
Biliriz, her gülüşte saklıdır biraz hüzün,
Her vedada biraz daha yalnızlık.

Gecenin sessizliğinde büyütürüz dostluğu,
Bazen bir kahve kokusunda,
Bazen bir dokunuşta,
Bazense dudaklarımızdan dökülmeden, şarkılara konu olur hikâyelerimiz,
Her sözcük yaraya merhem,
Her harf bir dua,
Her cümle bir umut olur yorgun yüreğimize.

Şiir kokar bizim aldığımız her nefes,
Gözlerimizde yanıp söner yıldızlar,
Her şarkıda duygulanır,
Her şiirde yeniden doğarız.
Bazen geceye düşer yaşanmışlıklar,
Bazen gözlerden yaş olup akar acılar,
Uykusuz kalır tüm umutlar,
Tiktak sesi kadar anlamsız gelir hayat,
Bir el,
Gülen bir yüz,
Samimi insanlar arar gözlerimiz.

Bir liman arar yorgun yüreğimiz,
Bazen tutunur bir sese,
Bazen bir gülüşe,
Fırtınadan yeni çıkmış gemi misali,
Hep bir liman arar yorgun bedenlerimiz,
İki liralık çikolatanın verdiği huzuru bile veremeyen insanlara inat,
Geceye huzur dolar,

Kulagına fısıldar, "Yalnız değilsin," diye,
Bir ses düşer geceye umut,
Rüzgâr sarar bizi, sarar en sıcak rüyaları,
Gecenin kollarında, huzur bulan kalplere,
Taş plaklarda yankilanir eski zamanlardan kalma bir ezgi.

Belki de bilmediğimiz bir dünyada,
Bir yerlerde bizi bekler gerçek dostluk,
Her nefeste yeniden yeşerir umut,
Ve biz, her sabaha doğar gibi,
Bir kez daha başlarız yaşamaya,
Bir kez daha sarılırız o şarkılara,
Bir kez daha buluruz kendimizi,
Şiir kokan kelimelerimizde,
Şiir kokulu adamlar hep olsun,
Hayatımız da...
28.08.2024 11:06