Şiir Kadar Özgürmüşüz Şiiri - Yunus Güzel

saksı tanımazdı çocuk menekşelerim
mor kokular yayılırdı evleklerden
dağlar Pir Sultan’a verilmiş,
haberimiz bile yok…
olsun, sokaklar bizimdi ya,
Deli Dumrul da kimdi?
Allahına kadar halkçıydık
vergisizdi sokaklardan geçmek

yürümekle bitmezdi geceler
Bekçi Murtaza geceyi beklerken,
biz manitanın penceresinde sabahlardık
ay ışığı bedavaydı,
hem de bütün yıldızlarıyla...
sokağın çatısı delinirdi bazen,
hep beraber sırılsıklamdık…

kağıttan gemilerimiz yarışırdı amansız,
incir kozalağından su değirmeni yapmışız
dut ağacında yazlık sinema locası parasız
şiir kadar özgürmüşüz meğer,
ağaçlar gibi kardeş…
ne yazık ki şimdi farkındayız…