şİİr(’) İn bUlUşmA nOktAsI-.07

Hayatın akışında…
..Öyle tuhaf, beklenmedik olaylar gizlidir ki,
Rastlantılarla ya sevinç ya da keder,
Dalgalar halinde yayılıverir etrafa.
Hiçbir şey olmuyor gibi duyumsarken bile,
Örtülü pek çok etken,
Olağan üstülüklerle açınır.
Her birimizi teke tek bırakır
Bizi etkisi altına alan bir girdap
Yaratır en mutlu, coşkulu,
Huzurlu halimizle bile sokağa çıksak
Yitirmişlik, kaybetmişlik duygusunu.

Geri döndüğümüz ne çok çoktur hayatın fırtınaları,
Kasırgalarından… taa öteden..
Dünyanın en ücra köşesinden…

Bu sal aynı sal.
Her birimiz onun üzerinde.
Var olmaya çalışımlar batıp çıkarak,
Bakakalarak dehşet içinde;
Örgüsü yaşamın işte
Ne olacağının bilinmezinde;
Şok etkisi trajedinin komikleşir,
Komedi saçmalar,
Saçmalık yeni bir trajikomikliğe erişir,
Erir mum zamansal ışık…

Zıplayıp dursak da yerimizde,
Seke seke görünmez bir dereyi geçmeye çalışır gibi
Kayadan taşa, taştan toprağa…
Düşmemeye çalışarak..
Oysa bütün istediğimiz..
Bir mutlu son yaşamak..

- Evet istiyorum..
Filmlerde olduğu gibi tıpkı.
Hapy End!

Hak ediyor da.