Şiir Gibi Hayat Şiiri - Ufuk Güneş

Düşen yapraklar kışın açıyor tekrar parlak ışıklarında güneşin,
Kuşlar söylüyor şarkılar her ağaçta gelmesiyle ufuktan yazın,
Rengarenk çiçekler her yerden fırlıyor imgesi gibi kalbimin,
Kokuyor mutluluk sokaklar öyle güzel ki şiiri sanki bir aşığın.

Kalkıp gidiyor üzüntüler üzerimden taşınan tüm yükler yolda,
Bulutlar kadar hafif çocuklar gibi neşeli uçmak istiyorum gökyüzünde,
Beklemeden bir an daha istiyorum çabucak varmak yanına,
Olduğun her yer bir karnaval havai fişekler patlatmak istiyorum kalbinde.

Hatırlatıyor gördüğüm tüm güzel şeyler şefkatini o nazik sevginin,
Uçuşuyor kelebekler zarif bir gıdıklama içinde tüm bedenimin,
Keşkeler yok sadece gelecekte yapacaklarımız benim ve senin,
İşgal ediyor seninle olma düşüncesi bir bir her tarafını zihnimin.

İstiyorum dayanmak tüm acılara merhem olmak yaralara oldukça sen yanımda,
Zincirlenmek istiyorum yalnızlığa ancak olacaksam sana bir telefon uzakta,
Açılmak istiyorum uçsuz bucaksız deryalara gemiye sen vereceksen rota,
İstiyorum ölmek susuzluktan eğer sevgin değmediyse şaraba.
Canlanıyor müzik notaları kafamda teker teker anlatılagelen bir hikaye,
Haykırıyor hepsi adını şefi benim ve de anılarım orkestra,
Yazılmış sana olan aşkımla bir çırpıda oldukça konsantre,
Bu şiir gibi hayatda olurdu daha önce tanışmamamız tek kinaye.

Çıkmış sanki tüm başıma gelen bu güzel şeyler elinden bir ressamın,
Bırakır beni hayretler içerisinde güzelliğin değmiş elleri en iyi heykeltıraşın,
Düştüm bir anda oldum kör kütük aşık sanki vurdu oku çöpçatanın,
Gidemiyorum hiçbir yere süzülüyorum izinde yazdığı kader tanrının.