en acımasız karanlıklardan uyandık sabahlara
bilinçlerimiz ateş yığını, bilinçlerimiz kor
gözlerimiz yitik morumsu beneklerden
ellerimiz bağlanmış evrensel öfkenin düğümüne
vurgunduk, yorgunduk ve öylesine inançlı
vurduk kendimizi toz duman yollara
sonunda vardık az sevinçli yaşamlara
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta