Şiir'deki Gaflet Şiiri - Ömer Dalman

çoğu nasıl da düşer bu gaflete!

muhabbete, dümdüz, dozerlerle
en kaba -zincirlenmiş lastikli- ciplerle
çatır-çutur ortalığı kıra döke dalıverir.
O dantelli işlemeleri sessiz çığılıklarla bezenmiş
şiirleri hiçe sayarak
-olmaması gereken- bir başka boyut varlığı gibi
tepeden inme
'Şiir'e düzyazı ile cevap verir
ve hatta -dümdüz- yazı ile açıklamalara dalar!
Tartışma ortamı yaratır 'konu' üzerine
kol-bacak dümdüz! ? ..

Halbuki yazık değil mi o dantellere?
o sessiz, gizemli çığlıklara?
o yalnızlığa?
yazık değil mi o 'şiir'in yazıldığı
adresi olmayan kasabaya, köye?

gelip de o başı-sonu belirsiz yolun başına
bir tabela dikmek ayıp değil mi?
bir de utanmadan yüzölçümünü
nüfusu yazmak? ..

'Şiir'le -şiir gibi- söyleşmeyi bilmeli
veya susup oturmalı
sadece kendi kendine düşünmeli...

'Şiir'i şehrin bu pis yollarına indirmemeli
onu doğduğu yerde bırakmalı
şiir sınırları içinde dertlenmeli
ağlaşmalı
söyleşmeli
gerisini bırakmalı...

(Şubat 2006)