Şiir Aşkı Şiiri - Vedat Fidanboy

Sorma bana ilk aşkın, ilk sevgilin kim diye,
Şiirden bir başka aşk, tanımam ben arkadaş…
Tanrımın “sev” diyerek, verdiği tek hediye;
Şiirden bir başka aşk, tanımam ben arkadaş…

Dilde Mecnun ve Ferhat ile Kerem faslı var,
Sureti masal olmuş, bende aşkın aslı var,
Gücenmesin Leylalar, o şirinler, aslılar,
Şiirden bir başka aşk, tanımam ben arkadaş…

Ruhumu sarhoş eden şarabımdır ezelden,
Derdime derman olur tesellisi tez elden
Hiç ihanet görmedim bu vefalı güzelden,
Şiirden bir başka aşk, tanımam ben arkadaş..

Ben onun erdemini yüce haktan öğrendim,
Kimi zaman maviden kimi aktan öğrendim,
Satoğlu’dan, Safi’den, Yurdabak’tan öğrendim,
Şiirden bir başka aşk, tanımam ben arkadaş…

Ne kendine kul eder, ne zalime ezdirir,
Ne kalbimi kırar o, ne canımdan bezdirir
Peşine takıp beni gönül gönül gezdirir,
Şiirden bir başka aşk, tanımam ben arkadaş…

Gerçekten daha gerçek, sanmayın ki yalan o,
Nice hissiz ve zalim gönüllerde talan o,
Her sabah saat dörtte ilk kapımı çalan o,
Şiirden bir başka aşk, tanımam ben arkadaş…