Duyanlar anlarmış, demek ki neymiş
Gönül dergâhının, sesidir şiir
Şairin yüreği, yanan bir evmiş
Milletin derdinin, hasıdır şiir.
Bazen bir bebeğin, ağlamasında
Bazen bir annenin, ağıtlarında
Bazen bir yetimin, ah vâhlarında
Mazlumun dinmeyen, yasıdır şiir.
Dostu dosta bağlar, görünmez bir bağ
Kâh yeşil bir vadi, kâh yüce bir dağ
Söndürmez ateşi, ne kar ne de yağ
Yürekten yüreğe, sızıdır şiir.
Mecnun'u inleten, Leyla'nın adı
Ferhat'a o dağı, deldiren yâdı
Kerem'i yandıran, Aslı'nın od'u
Aşk âteşgâhının, közüdür şiir.
Çanakkale'deki, kınalı kuzu
Mehmet'in alnında, parlayan yazı
Şehidin toprağa, düşen o yüzü
Vatanın bağrının, izidir şiir.
Yunus'un dilinde, sevgi pınarı
Veysel'in sazında, gizli efkârı
Köroğlu'ndaki o, yiğitlik nârı
Halkın vicdanının, sözüdür şiir.
Şair var oldukça, sönmez bu ocak
Heceyle, serbestle, dolar her kucak
Mirastır bizlere, kalır son durak
Hasan beni bulan, yazıdır şiir...
Hasan Belek
22 Ekim 25-Akçay
Kayıt Tarihi : 22.10.2025 11:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!