Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Siz hiç hayatı dinlediniz mi?
Hep konuşur aslında sizinle.
Ama ilk sözü bir çığlıktır, ilk nefeste.
Son sözü ise hafif bir inleyiş.
Sonrasında gelen kendini koyuveriş.
Bu da çok güzel keşke önce bunu okusaydım :-))
Zaman,Aşk ve Hayat üçgeninde bir seyir izledim satırlarınızla.Üçüde İnsan İçindi,Ortak nokta insandı, zaman zaman aciz, zaman zaman dağları delen, çığlıklara doğan ve iniltiyle son bulan, Yaşamak İnasın öldükten sonrada geride bıracağı ölümsüzlüğü çağrıştırdı, Her üç şiirinizi doyasıya yaşayan birisi son nefesini verse bile yaşar, Yaşam İnsanca bir yaşam size.. Tebrikler bu kompozisyon için sayın Toker..'
Rumuz: duyguimparatoru
bu yorum çok güzel yapılmış. üzerine daha fazla söz yazmak hata olurdu. kutlarım.
Ey dost söyle bana.
Sence ne demektir yaşamak?
Insan gibi insan olmak,
Insanca isler eyleyip,
Son yolculuk geldiginde,
Insanlar birakip geride,
Kavusmaktir bilinmezlere.
Sag ol arkadasim, düsündürdün.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta