Sayende açmıştı hayatımda gonca,
Sen de nasıl tutunduğuma inanmayınca;
Döndüm baktım omzuna yaslandığım o dosta,
Heves deyip geçtiğin, can havliyle yaşama tutunmaktı oysa.
Gözlerimde ışık açtı sayende, o kapalı ruh uyandı,
Sen ise bu uyanışı bir anlık aptallık sandın.
Ben seninle her saniye yeniden doğduğuma inanırken,
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta