Sığınmak Şiiri - Sinan Karakaş

Asuman ağlamakta dökmekte göz yaşını

Güneşle ay nöbette ayırmaz bakışını

Sıra ne zaman gelir bilinmez bir sır gibi

Geldiğinde kimseye sormaz inan yaşını

Açmaktadır bağrını nerdesin diye zemin

Sesin kulaklarımda konuşuyordun demin

Ne demiş ne etmişsen hiç kayıtlar silinmez

İstersen itiraf et istersen eyle yemin

Bil ki mümkün değildir yazılanlardan kaçmak

Mümkündür günahlardan kaçarak gemi yakmak

Yapılmayan görevden yapılan günahlardan

Kurtuluş tevbe edip yaradana sığınmak