Sığınırım Şiiri - İlyas Kaplan

insanları yaratan insanların Rabbine
şu halimle korunmaya muhtaç benim
küçük büyük gelmiş geçmiş ve gelecek
melekutun hakimi ve daima tek sahibi
şüphesiz sanadır en mukaddes görevim
kullar safında isterim şevk ile dizilmeyi

titrer gönlüm doyulmaz ,ebedi vuslat aşkıyla
heyecanlanır bu ten vecdin her neşesiyle
her kalp atış bir celal cilvesi
cezbesi nefesleri tıkayan, yürekleri çatlatan cinsten
ilahlık saltanatı ,şeriksiz ancak sana mahsus

Kur’an’ zulmetten nura götüren açık beyanıdır
ilahi ayetlerden yansıyan parıltılar ne kadar parlak
zevkleri okşayan remizler ne kadar zarif
ehlinden başkasına örtüsünü açmayan güzellik de
ne kadar incelense bir o kadar latif
şüphesiz inanan bir toplum için onda bir rahmet ve bir öğüt var

inanana Kur’an yeter geriye kalan heva-u heves
heveslerin her türlüsünden sığınırım
insanları yaratan insanların Rabbine

kendilerine nimet verdiğin
gazap edilmemiş ve sapmamışların yoluna ilet bizi
umduklarına ermenin müjdesini beklerim
bizi yaşatan sensin sonra bizi öldüren

sonra bizi, kıyamet gününe toplayıp getirecek
isteğe bağlı dönüş ,tövbe ile sanadır
istiğfar da sana Ya Rahim Ya Rahman

insanları yaratan insanların Rabbine
ancak sana ibadet eder
ancak senden yardım isteriz
ne büyük zafer ne büyük kurtuluş

ey ruhunu kirletmiş kendi nefsine düşman kişi
en büyük afetin kendine ettiğin en büyük fenalık
imansızlık ,iradesizlik , kararsızlık yanlışı

asıl musibet içimdeki saklı karanlığın kötülüğüdür
sonra kalbimi de şerre sürükleyen sinsi vesvese
geri geri çekilip sinen, sinip sinip aldatan
o hannas vesveseciden Yaratana sığınırım
döne döne vesvese vermek onun huyu adeti

tüm vesveselere, yasak arzulara lanet
o dönek şeytanın şerrinden sığınırım
nefsimizin bize ne fısıldadığını bilen
insanları yaratan insanların Rabbine

gündüzleri kaybolup geceleri ortaya çıkan
bütün yıldızlara ant olsun
şeytan ademe fısıldadı
geri çekilip tekrar tekrar gelen o şeytan var ya
yüz buldukça şımarır musallat olur

adı kötüye çıkmış hayaller bırakır içime
ancak Allah andıkça geriler
o sinsi vesvesecinin şerrinden sığınırım
insanları yaratan insanların Rabbine

her veçhiyle vesvese bir kuruntunun sonucudur
Allah’ı unutanların göğüslerinde taht kurar
kalptir nefsin ilk ilgilendiği yer
oradan diğer uzuvlara hızlıca yayılır
iç ve dış duyularla hükmeder her kese

adi hisler uyandırır ,din ve imandan çıkarır
ebedi helake sürükler maazallah
o alçak vesvesecinin şerrinden sığınırım
insanları yaratan insanların Rabbine

Allah’ım bana yetersin senden başka ilah yoktur
ecirler senden korkup günahtan korunanlara
her şeyin hükümranlığı sana ait
beni de naim cennetinin varislerinden kıl
bana bir zikr-i cemil tahsis eyle Allah’ım

senden medet ey büyük arşın sahibi
sen affedicisin affı seversin beni affeyle
tüm şerlerden tüm günahlardan sığınırım
insanları yaratan insanların Rabbine

redfer